"Bu, motivasyon eksikliği değil amaçsızlık!" dedi yemek yemeyi bile unutan kadın. Yaşamak amacı değilmiş gibi. Ne yaşamak ne de ölmek umurunda değildi belki de. Boşlukta salınan bir sarkaç gibiydi.

biraz psikotik ama güzel: )

Kızlar, hadi itiraf edelim bir çoğumuz böyleyiz!

Nasıl saçma bir hayalim var, hep vardı ve var olmaya devam ediyor.. Kahretsin!! Niye böyle bilemiyorum, masallar yüzünden diyor bir çok kişi, masallar yüzünden belki bir de best-seller aşk romanları ya da Hollywood'un romantik komedi filmlerinden dolayı kızlar beyaz atlı prenslerini bekler! Ki gerçeği de biliriz aslında beklerken; beyaz atlı prensler sadece masallardadır! Ama yine de bekleriz, bekleriz.. Bulduk deriz bi bakarız kara şövalye çıkmıştır, hüsrandır büyük bekleyişin sonu! Ama yine de vazgeçmeyiz bekleyişimizden çünkü optimist masalcı tarafımız bunu da şöyle bertaraf eder, beyaz atlı prens gelince aradaki farkı anlayasın diye, aslında prensinin kıymetini bilesin diye çıkmıştır karşına kara şövalye! Dünyada her şey zıtlarıyla var olmuştur ya hani, bizim kaderimizde bu kurala uyar, uymalıdır, kötü olmalıdır ki iyinin kıymetini bilelim değil mi ama!